เถาวัลย์ปูน

ชื่ออื่น ๆ : ส้มเฮียก (เหนือ), เครื่อจุ้มจ้า (เชียงราย), เถาวัลย์ปูน (กรุงเทพฯ), เถาพันซ้าย (อุตรดิตถ์), เครือเขาน้ำ, เคือคันเขาขันขา, ส้มละออม (พายัพ)

ชื่อสามัญ : -

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Cissus repanda Vahl.

วงศ์ : -

ลักษณะทั่วไป :

ต้น : เป็นพรรณไม้เถา มีขนาดเล็ก ชอบเลื้อยพาดพันต้นไม้อื่น ๆ และมีมือเกาะคล้ายกับเถา ตำลึง เถานั้นจะมีละอองเป็นสีขาว เกาะจับกันอย่างหนาแน่น จนมองดูเป็นสีนวล

ใบ : จะมีขนาดโตเท่าฝ่ามือ ส่วนตรงกลางใบและริมทั้งสองข้างจะแหลมเป็นสามยอด ตรงกลางจะสูงและมีเว้าตรงข้าง

ดอก : ดอกนั้นจะมีลักษณะคล้ายกับดอกเถาคัน

ส่วนที่ใช้ : เถา และใบสด ใช้เป็นยา

สรรพคุณ :

เถา ใช้ปรุงเป็นยากิน รักษาโรคกษัย น้ำมูตพิการ ขับปัสสาวะ ปัสสาวะพิการ ขับ เสมหะ และทำให้เส้นเอ็นหย่อน ใบสด ใช้ขยี้กับปูน แล้วใช้ฟองทาพอกเป็นยารักษาแผลสด

หมายเหตุ :

พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม